بررسی اثر لیکوفار در پیشگیری از موکوزیت دهانی ناشی از شیمی درمانی در بیماران سرطانی

زمینه و هدف: موکوزیت دهانی یک عارضه شایع و ناتوان کننده است که بدنبال برخی از داروهای شیمی درمانی ایجاد می­شود و تاکنون درمان خاصی جهت پیشگیری از این عارضه پیشنهاد نشده است. این مطالعه به منظور تعیین میزان تاثیر لیکوفار در پیشگیری از موکوزیت دهانی ناشی از شیمی درمانی انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه یک کار آزمایی بالینی RCT دو سوکور است که بر روی بیماران مبتلا به  سرطان روده بزرگ و معده در سال 91-1390 که در شهر سنندج برای اولین بار تحت شیمی درمانی قرار گرفتند، انجام شد. حجم نمونه برابر 40  بیمار بود که تحت شیمی درمانی با رژیم حاوی 5- فلوئوراسیل (FOLFOX4) قرار گرفتند. به گروه مداخله داروی لیکوفار و به گروه کنترل شبه دارو داده شد و بیماران از نظر وجود یا عدم وجود موکوزیت دهانی تحت نظر قرار گرفتند. داده­ها با استفاده از نرم افزار  SPSS.18 و با استفاده از آمار توصیفی آزمونهای آماری من ویتنی یو،  Tتست مستقل و کای دو تحلیل شدند. یافته‌ها: در مطالعه انجام شده 25 نفر (5/62%) از جمعیت مورد مطالعه مرد و 15 نفر (5/37%) زن بودند. میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 77/8 ±20/53 سال و میانگین مدت تشخیص درمان 15/3 ± 05/5 ماه بود. در گروه مداخله موکوزیت دهانی مشاهده نشد و در گروه شاهد 35% دچار موکوزیت دهانی شدند (004/0=P). در دو گروه از نظر سن و جنس اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (05/0<P). نتیجه‌گیری: لیکوفار در  پیشگیری از موکوزیت دهانی  ناشی از شیمی درمانی موثر می­باشد. کلیدواژه:  لیکوفار، موکوزیت دهانی، شیمی درمانی وصول مقاله: 24/4/95 اصلاحیه نهایی:22/9/95  پذیرش:11/2/96